کافکا ء ُ کسانکیں جنکو ءِ دُتّک
اے مزن نامیں گِدار نویس فرانز کافکا ءِ زند ءِ یک قصّہے۔ فرانز ءِ عمر کہ چِلّ ء ُ یک سال اَت، ہر روچیگیں پیم ءَ اے روچ ءَ ہم آ جرمنی ءِ شَہر برلن ءِ یک(پارک) باغے ءَ تر ء ُ تاب ءَ اَت کہ اناگت آ ئی ءَ یک گونڈوکیں جنکوے گرِیوگ ءَ دیست۔
”توپرچا گریوگ ءَ ئے؟،“ کافکا جنکو ءِ کرِ ءَ نشت ء ُ گوں مہروانیں گالوارے ءَ جُست ءِے کُت۔
”منی دُتّک گاراِنت، من ءَ وتی دُتّک سک دوست اِنتء ُ من بید وتی دُتّک ءَ ہچ پیم ءَ بیت نکناں!“
”ہاں۔۔باریں تو شوہازاِتگ وتی دتُّک گُڑا؟“
”دراہیں جاہ یک یک کُتگ بلے وتی دُتّک ءَ من نہ گنداں!باریں کُجا شُتگ۔“
کافکا ءَ گُشت،”بیا من ء ُ تو پجّی ءَ پدا شوہازین ئےِ، الّم رس اِیت بلے تو مہ گِرے۔“
ہر دو ئیناں باغ ء ُ ڈن دراہ شوہازاِت اَنت، شپ تہار بیت بلے دُتّک نہ رَست۔گونڈو پدا گریوگ ءَ اَت۔
”بچار گریوگی نہ اِنت ھو، شاباش! ما باندا پدااِدا کائیں ء ُ دُتّک ءَ شوہاز اِیں۔“ کافکا ءَ گُشت۔
دومی روچ ءَ وھد ے کافکا باغ ءَ سر بیت، گونڈو ساری ءَ آ ئی ءِ وداریگ اَت۔ سرجمیں روچ آ دُتّک ءِ شوہاز ءَ انگور آ نگور تراِت ء ُ پرتراِت۔ پدا کافکا گونڈو ءِ دِل ءَ ڈڈّ کنان اَت کہ ”دُتّک رسیت، پرچانہ رسیت!“
سئیمی روچ ءَ کافکا ءَ گونڈو ءَ را یک نمدی یے دات، ”بیا کہ تئی دُتّک ءَ نمدی یے روان داتگ ء ُ گُشتگ ئےِ کہ آ تر ء ُ تاب ءَ دراتکگ ء ُ اے کاگد آ ئی ءَ چہ لندن ءَ راہ داتگ۔“
ہمے پیم ءَ روچ گوزاں بنت ء ُ آ دومی،سئیمی، چارمی نمدی ءَ گونڈو ءِ دیما ءَ واناں کنت کہ نی دُتّک کجام شَہران اِنت ء ُ چتور گل ء ُ شادان اِنت ء ُ کافکا ُگونڈو ءَ راگُشیت،”تئی دُتّک لوٹیت کہ تو ھوں ہمے پیم ءَ وش ء ُ شاد بہ بئے،ء ُ تئی دُتّک گُشیت کہ پہ تو زیت کاہاں۔“
اے وڑ کافکا روچے نمدی یے واناں بیت ء ُ گونڈو ءِ دل ءَ ائیر کنزیناں بیت، ء ُ گونڈو مستربیاں بیتء ُ پدا یک روچے کافکا
کمے مستریں دُتّگے زیریت ء ُپہ گونڈو ءَ بارت۔
”بِزیر! تئی دُتّک ءَ واتر کُتگ!“
گونڈو ءَ درائینت،”اے وَ مستر انت ء ُ بہ گِندئے بدل بیتگ۔“
کافکا ءَ گُڈی نمدی گونڈو ءِ دست ءَ دات،”تئی دُتّک ءَ نبشتہ کُتگ کہ شہَر شہَر ءِ تر ء ُ تاب ءِ اثر اِنت کہ من کمے بدل بیتگاں ء ُ مستر بیتگاں۔“
”گونڈل، تو وَت ءَ ھم نی بچار کہ تو چنچو بدل بیتگ ئےء ُ مستر بیتگ ئے!“
جنکو ءِ دِل ڈڈ بیت، آ ئی ءَ دُتّک ءَ را گُلائش کُت ء ُ پیشانیگ ءِے چُک اِت۔مزنیں مُدتے گوست ء ُ یک روچے جنکو ءَ دُتّک ءِ جامگ ءَ چیریں یک بستگیں نبشتانکے دیست،
”مہر ء ُ دوستی گار نہ بیت،مہر ء ُ دوستی واتر کنَت۔“
Comments
Post a Comment