ما چہ وتی ردیاں در بَر اِیں

انسان مشینے نہ اِنت  پمشکا آ ئی ءِ دَست ءَ گونڈ گونڈیں ء ُ  لہتیں وھداں مزنیں رَدی بیت کنت۔پدا مشین اگاں رَدی یے بکنت ھم، آ میاریگ نہ بیت، مشین ءِ جوڑ کنو ک میاریگ بیت پرچا کہ آ انسانے ء ُ میار بار تہنا انسان کنگ بنَت کہ انسان ءَ را ھُدا وند ءَ ذہنے داتگ، آ ئی ءَ را فکر ء ُ احساسے داتگ، شر ء ُ گنَدگ ءِ پجارء ُ زانگ ءَ علم ء ُ زانشتے داتگ پمشکا مردمے یے دَست ءَ گونڈیں رَدی یے ھم بہ بیت، آ میاریگ اِنت ء ُ ہما وھد ءَ کہ آ ئی ءَ اے احساس بیت کہ آ ئی ءِ دَست ءَ رَدی یے بیتگ،آ ئی ءِ اوّلی اخلاقی ء ُ  علمی ذمہ واری ہمیش اِنت کہ آ وتی رَدی ءَ بہ منیت پدا چہ ایشی ءَ سبق بزیریتء ُ آ دگہ مردماں سہی ء ُ سر پد بکنت کہ آ ئی ءِ دَست ءَ چی پیمیں رَدی یے بیتگ۔

پدا رَدی ھم چو دو وَڑ ءَ مردم ءِ دَست ءَ بیت، یکے ہمیش کہ مردم زانت آ رَد اِنت بلے آ نہ منیت ء ُ پدا ھم 

ہما راہ ءَ رہادگ بیت کہ دِلے لوٹیت، دومی رَدی چو اے وڑاِنت کہ مردم وَت سہی ء ُ سر پد نہ بیت کہ آ ئی ءِ دَست ءَ چیزے رَد بیتگ، اے پیم ءَ آ ئی ءِ نزیکیں مردم، آئی ءِ اُستادء ُ راہشون یا کہ دوست ء ُ  ہمبل آ ئی ءِ کمک ءَ کننت ء ُ پہ وڑے آ ئی ءَ سہی کننت کہ آ دِل ءَ ھم میاریت ء ُ  سہی ء ُ سرپد ھم بہ بیت کہ آ کُجام 

جاہءَء ُ چی پیم ءَ رَد اِنت۔

منی دَست ءَ یک علمی رَدی یے اے بیتگ کہ منی نبشتانک، ”فرانز کافکا ءِ کتاب میٹاموفوسس“ ءِ تہا من اے گپ نبشتہ کُتگ کہ فرانز کافکا ءِ بازیں کار کہ آ ئی ءِ مرگ ءَ پد آ ئی ءِ دوست میکس براڈ ءَ یک یک ءَ شنگ کنائینتگ اَنت، میٹاموفوسس ھم ھمشانی تہا ھوار بیتگ بلے راستی چو اے وڑ ءَ اِنت کہ اے آزمانک کافکا ءِ زند ءَ شنگ بیتگ۔ نی کہ منی راہشون ء ُ ہمبلاں منی اے رَدی گپتگ، ایشی ءَ من آہانی نیکیں واہگے سرپد باں ء ُ  منی علمی ء ُ اخلاقی ذمہ واری ہمیش اِنت کہ من اے رَدی ءَ بہ منّاں ء ُ دیم ءَ گیشتر ھیالداری بکناں۔ مرچیگیں وھد ءَ زانت ء ُ  معلومداری چہ مردم ءَ دیر نہ اِنت، یک کلکے ءَ مردم سرجمیں اَست، گوست ء ُ آیوکیں وھد ءِ بابت ءَ پٹ ء ُ پول کُت کنَت بلے اے دور ءَ ھم انسان ءِ دَست ءَ باز براں رَدی بیت کنَت کہ انسان مشینے نہ اِنت۔